لغتنامه دهخدا
اختباط. [ اِ ت ِ ] (ع مص ) انعام جستن بی شناسائی از کسی . احسان خواستن بی قرابت و سابقه ٔ احسان . (منتهی الارب ). نزدیک کسی شدن تا با تو نیکوئی کند بی قرابتی و وسیلتی . (تاج المصادر بیهقی ) (زوزنی ). || اختباط ورق بعصا؛ بعصا برگ از درخت ریختن . بلگ از درخت فرودکردن برای چاروا