فریب غیرمجاز

perfidy

فریب غیرمجاز

واژه‌های مصوّب فرهنگستان

[علوم نظامی] هر اقدامی که برای فریب غیرقانونی یا ممنوع انجام شود

بوسه فریب

لغت‌نامه دهخدا

بوسه فریب . [ س َ/ س ِ ف َ ] (نف مرکب ) کسی که بطور مکر و حیله بوسه میکند. (ناظم الاطباء) (فرهنگ فارسی معین ). || از صفات دهان و لب محبوب . (آنندراج ) : من بسته ام لب طمع اما نگار من دارد دهان بوسه فریبی که آه از او. صائب (از آنندراج ).این لب بوسه فر...

توبه فریب

لغت‌نامه دهخدا

توبه فریب . [ ت َ / تُو ب َ / ب ِ ف ِ / ف َ ] (نف مرکب ) آنکه توبه کرده را فریب دهد و او را به شکستن توبه ترغیب نماید. فریب دهنده ٔ تائب . تشویق کننده ٔ توبه کرده در ارتکاب گناه تازه : مست نوازی چوگل بوستان توبه فریبی چو مل دوستان . نظامی .رجوع به تو...

مردم فریب

فرهنگ فارسی عمید

(صفت) mardomfarib فریب‌دهندۀ مردم؛ آن‌که دیگران را فریب بدهد؛ حیله‌گر: ◻︎ بیامد یکی پیر مردم‌فریب / تو را دل پر از بیم کرد و نهیب (فردوسی: ۵/۸۹ حاشیه).

ملک فریب

لغت‌نامه دهخدا

ملک فریب . [ م َ ل ِ ف ِ / ف َ ] (نف مرکب ) فریبنده ٔ پادشاه : ملک فریب نهاده ست خویشتن را نام کش از عطای تو ای شاه خوب شد احوال .عنصری .

ملوک فریب

لغت‌نامه دهخدا

ملوک فریب . [ م ُ ف ِ / ف َ ] (نف مرکب ) ملوک فریبنده . آنکه پادشاهان را فریفته ٔ خود کند. مفتون کننده ٔ شاهان : گل صدبرگ و مشک و عنبر و سیب یاسمین سپید و مورد بزیب این همه یکسره تمام شده ست نزد تو ای بت ملوک فریب .رودکی (از یادداشت به خط مرحوم دهخدا...

demagogue

عوام‌فریب

واژه‌های مصوّب فرهنگستان

[جامعه‌شناسی، علوم سیاسی و روابط بین‌الملل] فردی که به عوام‌فریبی می‌پردازد

عوام فریب

فرهنگ واژه‌های سره

مردم فریب

شوی فریب

لغت‌نامه دهخدا

شوی فریب . [ ف ِ / ف َ ] (نف مرکب ) فریب دهنده ٔ شوهر. شوهرفریب .

عیال فریب

لغت‌نامه دهخدا

عیال فریب . [ ف َ / ف ِ ] (نف مرکب ) آنکه عیال را بفریبد.آنکه یا آنچه عائله ٔ شخصی را فریب دهد : منجنیقی بود به زیور و زیب خانه ویران کن عیال فریب .نظامی .

عوام فریب

لغت‌نامه دهخدا

عوام فریب . [ ع َ ف ِ / ف َ ] (نف مرکب ) مخفف عوام فریبنده . آنکه عوام را بفریبد. آنکه مردم را گول زند. (فرهنگ فارسی معین ). || که ظاهری مقبول عامه دارد. که عامه را تواند فریفت .

غرچه فریب

لغت‌نامه دهخدا

غرچه فریب . [ غ َ چ َ / چ ِ ف ِ / ف ِ ] (نف مرکب ) آنکه غرچه (مخنث و نادان ) را فریبد. فریبنده ٔ غرچه : از فرازش نبرده سوی نشیب مگر این گنده پیر غرچه فریب .سنائی .

شبان فریب

لغت‌نامه دهخدا

شبان فریب . [ ش ُ / ش َ ف َ ] (نف مرکب ) فریبنده ٔ شبان . از راه برنده ٔ چوپان . || (اِ مرکب ) نام مرغی است کوچک شبیه به باشه و بعضی گویند شبیه به فراشتروک است و بعضی مرغ عیسی را شبان فریبک خوانند. مجملاً گویند چنان بر روی زمین نشیند که هرکس او را بب...

زبان فریب

لغت‌نامه دهخدا

زبان فریب . [ زَ ف ِ / ف َ ] (نف مرکب ) دروغگو و فریبنده . زبان فریفته . (ناظم الاطباء). دروغگو باشد. (آنندراج ).