فشانندگیلغتنامه دهخدافشانندگی . [ ف َ / ف ِ ن َن ْ دَ / دِ ] (حامص ) فشاندن . بخشیدن و نثار کردن : کنون روز پیری بدانندگی به رای و بگنج و فشانندگی .فردوسی .
فشانندهلغتنامه دهخدافشاننده . [ ف َ / ف ِ ن َن ْ دَ / دِ ] (نف ) فروریزنده . نثارکننده : جهاندار باداد نیکوکنش فشاننده ٔ گنج ، بی سرزنش . فردوسی . || فروبارنده . فرور
افشانندگیلغتنامه دهخداافشانندگی . [ اَ ن َن ْ دَ / دِ ] (حامص ) عمل افشاننده . حاصل عمل افشاندن . پراکندگی . ریختگی .