فسردنلغتنامه دهخدافسردن . [ ف ُ / ف ِ س ُ دَ ] (مص ) بسته شدن و منجمد گردیدن . (برهان ). افسردن . (فرهنگ فارسی معین ) : خاک دریا شود بسوزد آب بفسرد آفتاب و بشجاید. دقیقی .به گوش تو گر نام من بگذرد<b
فشردنلغتنامه دهخدافشردن . [ ف َ / ف ِ ش ُ دَ ] (مص ) فشار دادن . فشاردن . افشردن . به زور در چیزی جای دادن . چپاندن : ز آتش بپردخت و خوردن گرفت به چنگ استخوانش فشردن گرفت . فردوسی .وآنگه به تبنگویکش
پفشریدنلغتنامه دهخداپفشریدن . [ ] (مص ) در لغت نامه ٔ شعوری این صورت آمده است و بدان معنی برافشاندن داده است . لکن ظاهراً مصحف بفتردن باشد بمعنی ازهم دریدن .
فشردنلغتنامه دهخدافشردن . [ ف َ / ف ِ ش ُ دَ ] (مص ) فشار دادن . فشاردن . افشردن . به زور در چیزی جای دادن . چپاندن : ز آتش بپردخت و خوردن گرفت به چنگ استخوانش فشردن گرفت . فردوسی .وآنگه به تبنگویکش
دامن افشردنلغتنامه دهخدادامن افشردن . [ م َ اَ ش ُ دَ ] (مص مرکب ) درهم نوردیدن و گرد کردن دامن . فشردن دامن . دامن فشردن . مقابل دامن گشادن .دامن بستن . (آنندراج ). و رجوع به دامن فشردن شود.
دامن فشردنلغتنامه دهخدادامن فشردن . [ م َ ف ِش ُ دَ ] (مص مرکب ) مقابل دامن گشادن . دامن بستن . (آنندراج ). درهم نوردیدن و گرد کردن دامن : در هم شکفته غنچه ٔ دل لاله را جگربر هر زمین که دامن مژگان فشرده ایم .طالب آملی .
درهم فشردنلغتنامه دهخدادرهم فشردن . [ دَ هََ ف ِ ش ُ دَ ] (مص مرکب ) فشردن : بنازم دستی که انگور چیدمریزاد پائی که درهم فشرد.حافظ (دیوان چ انجوی ص 273).
دندان فشردنلغتنامه دهخدادندان فشردن .[ دَ ف ِ ش ُ دَ ] (مص مرکب ) دندان افشردن . دندان افشاردن . دندان بر دندان فشار دادن . (یادداشت مؤلف ).- دندان به هم فشردن ؛ در حالت خشم و نفرت فشار دادن دندانهای زیرین و زبرین بر هم : از بس فشرده ام به هم
پی افشردنلغتنامه دهخداپی افشردن . [ پ َ / پ ِ اَ ش ُ دَ ] (مص مرکب ) پایداری کردن . پافشاری کردن . پای فشردن . استقامت ورزیدن . استوار ماندن : بیاورد لشکر سوی خوار ری بیاراست لشکر بیفشرد پی . فردوسی .در