فطسةلغتنامه دهخدافطسة. [ ف َ س َ ] (ع اِ) یکی از فطس . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). حب الاس . (فهرست مخزن الادویه ). رجوع به فطس شود. || پوست جانور مرده .(منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). || مهره ای که بدان زنان مردان را بند کنند. (منتهی الارب ).
فطسةلغتنامه دهخدافطسة. [ ف َ طَ س َ ] (ع اِمص ) پهنایی بینی و بستگی و پراکندگی استخوان آن . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد).
فطیسةلغتنامه دهخدافطیسة. [ ف ِطْ طی س َ ] (ع اِ) بینی خوک . || بینی خوک و گرداگرد آن . || لب مردم . || لفج هرجانور ذی خف . || خرطوم ددان . (منتهی الارب )(از اقرب الموارد). رجوع به فرطیسة و فرطوسة شود.
خانقاه فطیسیهلغتنامه دهخداخانقاه فطیسیه . [ ن َ / ن ِ هَِ ف ُ طَ سی ی َ ] (اِخ ) این خانقاه از ساخته های سعدالدین مسعودبن عزالدین ایبک معروف به فطیس ، متوفی بسال 649 هَ . ق . بحلب میباشد. این شخص از بنده های آزادکرده ٔ عزالدین فرخشاه
دفطسةلغتنامه دهخدادفطسة. [ دَ طَ س َ ] (ع مص ) ضایع کردن کسی مال خود را. (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد).
ذفطسةلغتنامه دهخداذفطسة. [ ذَ طَ س َ ] (ع مص ) تباه کردن کسی مال خود را. ضایع کردن مال خویش را. دفطسة با دال مهمله نیز بهمین معنی است .