فطفطةلغتنامه دهخدافطفطة. [ ف َف َ طَ ] (ع مص ) سرگین کردن . || سخنی گفتن که مفهوم نگردد. (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد).
فتفتهلغتنامه دهخدافتفته . [ ف ِ ف ِ ت َ / ت ِ ] (اِ) نجوایی سریع و طویل برای فریبی یا ایجاد فتنه ای . (یادداشت بخط مؤلف ). فت فت کردن . رجوع به فت فت کردن شود.