فلاذهلغتنامه دهخدافلاذه . [ ف َ ذَ / ذِ ] (ص ) فحش کار. (فرهنگ اسدی نسخه ٔ نخجوانی ) : هر آن کریم که فرزند او فلاذه بودشگفت باشد و آن از گناه ماده بود . رودکی .رجوع به فلاده شود.
فلادهلغتنامه دهخدافلاده . [ ف َ دَ / دِ ] (ص ) بیهوده . (اسدی ). بیهوده . بی فایده . بی نفع. عبث . (فرهنگ فارسی معین ) : هر آن کریم که فرزند او فلاده بودشگفت باشد و آن از گناه ماده بود. رودکی . || س
فلادهفرهنگ فارسی عمید۱. بیهوده؛ بیفایده؛ عبث.۲. (اسم) سخن بیهوده: ◻︎ یک فلاده همینخواهم گفت / خود سخن بر فلاده بود مرا (ابوشکور: شاعران بیدیوان: ۸۳).
فلادهلغتنامه دهخدافلاده . [ ف َ دَ / دِ ] (ص ) بیهوده . (اسدی ). بیهوده . بی فایده . بی نفع. عبث . (فرهنگ فارسی معین ) : هر آن کریم که فرزند او فلاده بودشگفت باشد و آن از گناه ماده بود. رودکی . || س