فناکدهلغتنامه دهخدافناکده . [ ف َک َ دَ / دِ ] (اِ مرکب ) (از: فناء عربی + کده ٔ فارسی ) خانه ٔ نیستی . (از فرهنگ فارسی معین ) : خانه ٔ ما کم از فناکده نیست چشم عنقا چراغ خلوت ماست . محمد اسحاق .|| د