کافئینلغتنامه دهخداکافئین . [ ف ِ ] (فرانسوی ، اِ) الکالوئیدی است که از برگ و دانه ٔ قهوه بدست می آید و در برگ چای هم وجود دارد. (گیاه شناسی حسین گل گلاب ص 108) (کارآموزی داروسازی ص 249). ماده ٔ داروئی که از برگ و دانه ٔ قهوه و
کافئینفرهنگ فارسی معین(فِ) [ فر. ] (اِ.) آلکالوئیدی به فرمول 2 O 4 N 1 H 8 C که در برگ و دانة قهوه و چای و گیاه ماته و گیاه کلااکومیناتا موجود است . کافئین مقوی قلب و مدر است و در ضعف قلب و بیماری های عفونی (تیفوئید ذات الریه ) مصرف می شود.
قایففرهنگ فارسی معین(یِ) [ ع . قائف ] (اِفا.) 1 - قیافه شناس . 2 - پی شناس ، پی بر. ج . قافَه ، قایفین (قائفین ).