قهقاعلغتنامه دهخداقهقاع . [ ق ِ ] (ع مص ) خندیدن خرس . (اقرب الموارد) (آنندراج ) (منتهی الارب ). قهقهه ٔ خرس : قهقع الدب قهقاعاً؛ ضحک . (اقرب الموارد).
قعقاعلغتنامه دهخداقعقاع . [ ق َ ] (اِخ ) ابن حبیش عیسی . وزیر و کاتب ولید خلیفه ٔ اموی بود. رجوع به مجمل التواریخ و القصص چ بهار ص 306 شود.