لغتنامه دهخدا
فتح بن شخرف . [ ف َ ح ِ ن ِ ش َ رَ ] (اِخ ) ابن داودبن مزاحم کشی ، مکنی به ابونصر. ابوالفرج بن جوزی او را در شمار زهاد و عباد و علمای اهل بغداد نام برده و از او حکایاتی نقل کرده است و گفتار بعضی مشایخ درباره ٔ وی آورده است ، از جمله گوید: امام احمدبن حنبل گفته است : از خراسان