کردهلغتنامه دهخداکرده . [ ک َ دِ ] (ن مف ) نعت مفعولی از مصدر کردن . || بجاآورده . انجام داده . (ناظم الاطباء) (فرهنگ فارسی معین ). مقابل ناکرده . (فرهنگ فارسی معین ). اداشده . (ناظم الاطباء). انجام گرفته : فال کرده کار کرده بود. (تاریخ سیستان ).بر عفو مکن تکیه که
کچیردهلغتنامه دهخداکچیرده . [ ک َ دَ / دِ / ک ُ چ َ دَ / دِ ] (اِ) بمعنی کچیر است که سرکرده و پیشوای مردمان باشد. (برهان ). رئیس و بزرگ اهل ده . (آنندراج ) (انجمن آرای ناصری ). کجیر. کجیرده . ر
کردهلغتنامه دهخداکرده . [ ک ُ دَ / دِ ] (اِ) گوسفندچران .شبان . کرد. (فرهنگ فارسی معین ). رجوع به کرد شود.
اوراق قرضهbonds/ bondواژه‌های مصوب فرهنگستاننوعی سند بدهی که یک دولت یا بنگاه به‌منظور تأمین مالی برای دورۀ زمانی فراتر از یک سال صادر می‌کند
پیمان قرضهbond covenantواژه‌های مصوب فرهنگستانپیمان الزام‌آور حقوقی میان صادرکننده و دارندۀ اوراق قرضه
اوراق قرضهbonds/ bondواژه‌های مصوب فرهنگستاننوعی سند بدهی که یک دولت یا بنگاه به‌منظور تأمین مالی برای دورۀ زمانی فراتر از یک سال صادر می‌کند
پیمان قرضهbond covenantواژه‌های مصوب فرهنگستانپیمان الزام‌آور حقوقی میان صادرکننده و دارندۀ اوراق قرضه
