لغتنامه دهخدا
قرارة. [ ق َ رَ ] (ع اِ) آرامگاه . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). || زمین پست هموار. زمین هموار مستدیر که در آن آب باران گرد آید. (از اقرب الموارد) (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). || گوسپند یا میش . || گوسفند ریزه خاصة. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). قراردر همه ٔ معانی آن . (ا