لغتنامه دهخدا
کسبی . [ ک َ ] (ص نسبی ) منسوب به کسب . آنچه شخصی از کسب و ورز و جد و جهد تحصیل کرده باشد. (ناظم الاطباء). مکتسب . (یادداشت مؤلف ). آنچه به وسیله ٔ سعی و کوشش و مهارت بدست آرند. مقابل فطری . (فرهنگ فارسی معین ) : شاه را ایران و توران کسبی و میراثی