لغتنامه دهخدا
قطیعی . [ ق َ ] (اِخ ) احمدبن جعفربن احمدبن مالک ، مکنی به ابوبکر. وی از عبداﷲبن احمدبن حنبل و ابراهیم حربی و جز ایشان روایت کند و از او عبداﷲ حاکم و ابونعیم حافظ و جز ایشان روایت دارند و از طریق او مسند احمدبن حنبل روایت شده است . او به سال 368</sp