قورباغه

qurbāqe

معنی

۱. (زیست‌شناسی) جانوری از ردۀ دوزیستان با پاهای قوی و پره‌دار که در آب تخم می‌ریزد. برخی از انواع آن از بدن خود مایعی رقیق و سمّی جدا می‌کند. نوزاد بی‌دست‌وپای آن دارای سر بزرگ، دُم دراز، و آبشش است؛ غوک؛ وزغ؛ چغز؛ کلا.
۲. (ورزش) نوعی شنا مانند حرکات قورباغه در هنگام شنا کردن.

مترادف

چغر، غوک، وزغ

برابر پارسی

غوک

جست‌وجوی دقیق

قورباغه

لغت‌نامه دهخدا

قورباغه . [غ َ / غ ِ ] (ترکی ، اِ) غورباغه . قُرباغه . قُرباقه . قورباغا. قوربغا. قوربغه . جانوری است از رده ٔ ذوحیاتین های بی دم که اندام های خلفیش بقدر کافی طویلند و موجب جهش حیوان در حرکت میباشند و بعلاوه حیوان در آب بوسیله ٔ آنها بخوبی شن

قورباغه

فرهنگ فارسی عمید

۱. (زیست‌شناسی) جانوری از ردۀ دوزیستان با پاهای قوی و پره‌دار که در آب تخم می‌ریزد. برخی از انواع آن از بدن خود مایعی رقیق و سمّی جدا می‌کند. نوزاد بی‌دست‌وپای آن دارای سر بزرگ، دُم دراز، و آبشش است؛ غوک؛ وزغ؛ چغز؛ کلا.۲. (ورزش) نوعی شنا مانند حرکات قورباغه در هنگام شنا کردن.

قورباغه

دیکشنری فارسی به عربی

ضفدع

قورباغه

دیکشنری فارسی به انگلیسی

frog

قورباغه

دیکشنری فارسی به ترکی

kurbağa

جست‌وجوی هم‌آوا

تختِ قورباغه

Hydrocharis

واژه‌های مصوب فرهنگستان

سرده‌ای آبزی از تختِ‌قورباغه‌ایان با گل‌های منظم و برگ‌های قلبی‌شکلِ شناور بر سطح آب که گل‌های آن دارای سه کاسبرگ و سه گلبرگ و یک تا سه پرچم یا بیشتر و یک مادگی تک‌حجره‌ای تحتانی است