کوکهلغتنامه دهخداکوکه . [ ] (اِخ ) کوکج . دهی از دهستان افشاریه که در بخش آوج شهرستان قزوین واقع است و 301 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 1).
کوکهلغتنامه دهخداکوکه . [ کو ک َ ] (اِخ ) دهی از دهستان ایل تیمور که در بخش حومه ٔ شهرستان مهاباد واقع است و 265 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 4).
کوکهلغتنامه دهخداکوکه . [ کو ک َ ] (اِخ ) دهی از دهستان رستاق که در بخش خمین شهرستان محلات واقع است و 300 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 1).
کوکهلغتنامه دهخداکوکه . [ کو ک َ / ک ِ ] (اِ) به معنی کوکوه است که جغد باشد و آن پرنده ای است منحوس . (برهان ). جغد. (آنندراج ) (ناظم الاطباء). کوکوه . کوکن . کوکنک . جغد. (فرهنگ فارسی معین ). || (ترکی ،اِ) به ترکی برادر رضاعی را گویند یعنی در طفلی با هم شیر
قوقةلغتنامه دهخداقوقة. [ قو ق َ ] (ع اِ) جای موی از سر. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). الصَلَعه . || (ص ) اصلع. چنانکه گویند: لها ولد قوقة احدب . (اقرب الموارد).