قَادِرٌفرهنگ واژگان قرآنقدرتمند - توانا-آنکه تقدير مي کند-آنکه اندازه تعيين مي کند(از ماده قدر است که به معناي تقدير و اندازهگيري است )
پیکادرلغتنامه دهخداپیکادر. [ دُ] (فرانسوی ، اِ) کلمه ٔ اسپانیولی مستعمل در فرانسه بمعنی سوار کاری که در تاخت حیوان متهاجمی چون گاو و جز آن را به نیزه زند.
کادرلغتنامه دهخداکادر. (فرانسوی ، اِ) قاب . چهارچوب . چوب یا فلزی که دور عکس یا آئینه قرار دهند. || در تداول ایرانیان بهیئت اداره کننده ٔ یک اداره یا یک بنگاه اطلاق میشود.
قادرلغتنامه دهخداقادر. [ دِ ] (اِخ ) احمدبن اسحاق ، مکنی به ابوالعباس بیست وپنجمین خلیفه ٔ عباسی است که از 381 تا 422 هَ . ق . خلیفه بود. او پیش از آنکه به خلافت رسد در بطیحه نزد ابوالحسن علی بن نصر صاحب بطیحه می نشست و از طا
ناقادرلغتنامه دهخداناقادر. [ دِ ] (ص مرکب ) عاجز. ناتوان . که قدرت ندارد. که قادر نیست . که قادر به انجام کاری نیست . مقابل قادر. رجوع به قادر شود.