لاکاشلغتنامه دهخدالاکاش . (اِخ ) نام شهری از سومر در عهود قدیمه (حدود سه هزار سال ق .م .) (ایران باستان ج 1 ص 115).
لاکازلغتنامه دهخدالاکاز. (فرانسوی ، اِ) نام دیاستازی که در شیرابه ٔ درخت لاک یافت میشود. (گیاه شناسی گل گلاب ص 55).
لاکاز دوتیهلغتنامه دهخدالاکاز دوتیه . [ ی ِ] (اِخ ) هانری فلیکس دو.نام حیوان شناس فرانسوی مولد مُن پزا. (1901-1821).
لاکشلغتنامه دهخدالاکش . [ ک ِ ] (اِ) در اصطلاح بنایان ، رومی . که یک جانب آن دیواره دارد و جانب دیگر ندارد.
لاکزلغتنامه دهخدالاکز. [ ک ِ ] (ع ص ) نعت فاعلی از لکز بمعانی لگد زدن بر سینه و مشت بر گردن زدن و به دست یا به کارد زدن بر سینه و گلو. (از منتهی الارب ).
لاگشلغتنامه دهخدالاگش . [ گ َ ] (اِخ ) از شهرهای شنعار به جنوب عراق (در عهد قدیم ) به روزگار سومریان . (فرهنگ ایران باستان ص 118 تألیف پورداود). رجوع به لاکاش نداریم شود.