لغتنامه دهخدا
حارث . [ رِ ] (اِخ ) ابن نصرالسهمی و یا حارث بن سهم بصری . صحابی است ، و زبیربن بکار، در الموفقیات ، از طریق محمدبن اسحاق از او شعری در باب قصه ٔ سقیفه ٔ بنی ساعده در مورد انصار آرد:یا لقومی لخفة الاحلام و انتظاری لزلة الاقدام قبل کانوا من الدعاة الی اللَّ-ه و