لغتنامه دهخدا
لهنه ٔ جانگزا. [ ل َ ن َ / ن ِ ی ِگ َ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) سنگی است در موجگاه دریای اعظم و آب آن دریا همچو سیماب است و آفتاب هم به آن دریا غروب میکند. گویند هرکه آن سنگ را ببیند چندان بخندد که بمیرد و آن را لهنه ٔ جانگزای هم گویند وبه عر