لغتنامه دهخدا
ماءالحیات . [ ئُل ْ ح َ ] (ع اِ مرکب ) ماءالحیوة. شرابی که در آن انواع ادویه ٔ حار چون دارچینی و فلفل و جز آن بکار برند و آن نهایت مست کننده بود. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). قسمی شراب که در آن سیب و گلابی و ادویه ٔ حاره چون بیخ جوز و زنجبیل و دارچین کنند. (یادداشت به خط مرحو