ماتمزدگیلغتنامه دهخداماتمزدگی . [ ت َ زَ دَ / دِ ] (حامص مرکب ) حالت و چگونگی ماتمزده . مصیبت زدگی . عزاداری . (ناظم الاطباء).
ماتمزده، ماتمزدهفرهنگ مترادف و متضاد۱. تعزیتدار، داغدار، سوگوار، عزادار، ماتمدار، ماتمی، مصیبتدیده، مصیبتزده، مصیبترسیده ۲. اندوهگین، غمگین، محزون
ماتمزدهلغتنامه دهخداماتمزده . [ ت َ زَ دَ / دِ ] (ن مف مرکب ) ملول . غمگین . اندوهگین . عزادار. مصیبت زده . آنکه کس وی تازه مرده باشد. (ناظم الاطباء). ماتمی . عزادار. سوکوار. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا) : گر بود در حلقه ای صدغمزده <br
ماتم کنانلغتنامه دهخداماتم کنان . [ ت َ ک ُ ] (ق مرکب ) در حالت ماتمزدگی و زاری کنان . (ناظم الاطباء).
متأبللغتنامه دهخدامتأبل . [ م ُ ت َ ءَب ْ ب ِ ] (ع ص ) گیرنده و برگزیننده ٔ شتران . (آنندراج ). خرنده و مشتری شتران . (ناظم الاطباء). || شتران بی نیاز از آب به سبب خوردن گیاه تر. (آنندراج ). شتران چرنده ٔ گیاه تر و تازه . (ناظم الاطباء). || آن که باز ایستد از جماع زن خود. (آنندراج ). آن که اج
