ماهیچة ساق پاگویش اصفهانی تکیه ای: mâhičapâ طاری: mâhičapâ طامه ای: mâhičapâ طرقی: mâhiča-ye pâ کشه ای: mâhiča sâq-e pâ نطنزی: mâhičapâ
ماهیچة ساق پاگویش خلخالاَسکِستانی: pâ ašpəl دِروی: pâ ašpəl شالی: ašpəl کَجَلی: pâhâ ašbel/ bud کَرنَقی: ašbəl کَرینی: ašpəl کُلوری: pâ âspəl گیلَوانی: pâ ašpəl لِردی: bâzulə /pâ ašpəl
ماهیچة ساق پاگویش کرمانشاهکلهری: püz گورانی: püz سنجابی: püz کولیایی: püz زنگنهای: püz جلالوندی: püz زولهای: püz کاکاوندی: püz هوزمانوندی: püz
ماحةلغتنامه دهخداماحة. [ ح َ ] (ع اِ) گشادگی میان سرایها. (منتهی الارب ) (آنندراج ). ساحت سرای . (ناظم الاطباء).
ماحةلغتنامه دهخداماحة. [ ح َ ] (ع ص ، اِ) ج ِ مائح . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). رجوع به مائح شود.
ماعیةلغتنامه دهخداماعیة. [ ی َ ] (ع ص ) زن زودخشم . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). زن خشم برانگیخته یعنی زنی که اشیاء را قطعه قطعه کند و تاء برای تأنیث موصوف و یا برای مبالغه است . (از اقرب الموارد).
ماههلغتنامه دهخداماهه . [ هََ / هَِ ] (اِ) به معنی برماه است و آن افزاری باشد که درودگران بدان چوب و تخته و حکاکان جواهر سوراخ کنند و آن را به عربی مثقب خوانند. (برهان ). برمه ٔ درودگران و حکاکان که بدان چوب و جواهر سوراخ کنند. (آنندراج ) (انجمن آرا). برماه و
ماهةلغتنامه دهخداماهة. [ هََ ] (ع مص ) آب برآمدن از چاه و بسیار آب گردیدن . مَوه ْ . مَیه ْ . مَیهَة. (از منتهی الارب ). بسیارآب گردیدن چاه . (از اقرب الموارد). || آب درآمدن در سفینه . (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). || (ص ) رکیة ماهة؛ چاه بسیارآب . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از اقرب الم