لغتنامه دهخدا
میامن . [ م َ م ِ ] (ع اِ) ج ِ میمنة، به معنی برکتها و سعادتها و نیکبختیها؛ گویند از میامن قدوم شما بیمار بهبودیافت . میامن انفاس شما مایه ٔ رستگاری فلان شد. (از یادداشت مؤلف ). سعادت و برکت و میمنت و میمنتها و سعادتها. (ناظم الاطباء). برکتها و سعادتها. و این جمع میمنت است .