مأموهةلغتنامه دهخدامأموهة. [ م َءْ هََ ] (ع ص ) گوسفند مبتلا به آبله و جدری . (ناظم الاطباء) (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). اَمیهَة. مُؤمَهَة. (منتهی الارب ).
مأموهلغتنامه دهخدامأموه . [ م َءْ ] (ع ص ) بی عقل . (منتهی الارب ). بی عقل و بی خرد. (ناظم الاطباء).
ماماچهلغتنامه دهخداماماچه . [ چ َ چ ِ/ ماچ ْ چ َ / چ ِ ] (اِ مصغر) مادر کوچک . (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). || ماماجه . (آنندراج ). قابله . (ناظم الاطباء) (از آنندراج ). قابله و آن زنی است که اطفال را در وقت زاییدن گیرد. و رجوع
موماةلغتنامه دهخداموماة. [ م َ ] (ع اِ) موماء. بیابان . ج ، موامی . (ازمنتهی الارب ) (ناظم الاطباء). و رجوع به موماء شود.
مأماءةلغتنامه دهخدامأماءة. [ م َءْ م َ ءَ ] (ع مص ) آواز می ٔمی ٔ کردن گوسفند و آهو. (از ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).
مؤمهةلغتنامه دهخدامؤمهة. [ م ُءْ م َ هََ ] (ع ص ) گوسفند مبتلابه جدری . مأموهة. (منتهی الارب ) (یادداشت مؤلف ).
امیهةلغتنامه دهخداامیهة.[ اَ هََ ] (ع ص ) گوسفند مبتلا به امیهة. (از اقرب الموارد). گوسفند آبله برآورده . (ناظم الاطباء). گوسفندمبتلا به جدری . مأموهة. مؤمهة. (از منتهی الارب ).