مأیوسلغتنامه دهخدامأیوس . [ م َءْ ] (ع ص ) ناامید و بی امید. (ناظم الاطباء). میئوس . نومید. و رجوع به میئوس و یأس شود.
مایوسلغتنامه دهخدامایوس . (اِ) ماه پنجم از ماههای رومیان برابر باماه شباط از ماههای سریانیان . (از التفهیم ص 230).
مأیوسیلغتنامه دهخدامأیوسی . [ م َءْ ] (حامص ) ناامیدی و عدم امیدواری . (ناظم الاطباء). و رجوع به مأیوس شود.
مایوسلغتنامه دهخدامایوس . (اِ) ماه پنجم از ماههای رومیان برابر باماه شباط از ماههای سریانیان . (از التفهیم ص 230).
مأیوس شدنلغتنامه دهخدامأیوس شدن . [ م َءْ ش ُدَ ] (مص مرکب ) ناامید شدن . (ناظم الاطباء). نومید شدن : در اثنای آن حال محمود را آبله برآمد و فرمان یافت پس برکیارق را نیز آبله برآمد چندانکه از حیات او مأیوس شدند. (سلجوقنامه ٔ ظهیری ، ص 36).
مأیوس کردنلغتنامه دهخدامأیوس کردن . [ م َءْ ک َ دَ ] (مص مرکب ) بی امید کردن . (ناظم الاطباء). نومید کردن . ناامید ساختن .
مأیوس گشتنلغتنامه دهخدامأیوس گشتن . [ م َءْ گ َ ت َ ] (مص مرکب ) ناامید شدن . نومید شدن : فرخی چون بشنید مأیوس گشت و از صادر و وارد استخبار می کرد... (چهار مقاله ).
مأیوسیلغتنامه دهخدامأیوسی . [ م َءْ ] (حامص ) ناامیدی و عدم امیدواری . (ناظم الاطباء). و رجوع به مأیوس شود.