مایمرغیلغتنامه دهخدامایمرغی . [ ی َ م ُ ] (اِخ ) احمدبن علی ، مکنی به ابونصر که از ابوعمرو محمدبن محمدبن جابر و ابوسعید خلیل بن احمد و دیگران استماع کرد و مرد صادق و ثقه بود و به سال 403 در سن 61 سالگی درگذشت . (از معجم البلدان
مایمرغیلغتنامه دهخدامایمرغی . [ ی َ م ُ ] (ص نسبی ) منسوب به مایمرغ . و رجوع به مایمرغ و ماده ٔ بعد شود.
مایمرغیلغتنامه دهخدامایمرغی . [ی َ م ُ ] (اِخ ) فضل بن نصر مکنی به ابوالعباس که از عباس بن عبداﷲ سمرقندی روایت دارد و بکربن محمدبن احمدالفقیه از او روایت کرده است . (از معجم البلدان ).
ماییلغتنامه دهخدامایی . (ص نسبی ) منسوب به شهر مای هندوستان که مردمش به ستاره شناسی و جادوگری مشهوربوده اند. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا) : گرچه به هوا برشد چون مرغ همیدون ورچه به زمین درشد چون مردم مایی . منوچهری (یادداشت ایضاً).از