لغتنامه دهخدا
مبتسر. [م ُ ت َ س ِ ] (ع ص ) گشن دهنده ٔ خرمابن پیش از وقت آن . (از منتهی الارب ). || آن که بگیرد چیز تازه را. (آنندراج ). آن که بگیرد چیز را مادام که تازه است . (ناظم الاطباء). || آن که کاری را پیش از وقت آن کند. (آنندراج ). آن که کاری را در غیر وقت کند. آن که شایق باشد به ا