مبخرهلغتنامه دهخدامبخره . [ م ِ خ َ رَ ] (ع اِ) بخوردان یا مجمره که بخور درآن سوزانند. ج ، مَباخِر. (از محیط المحیط) (از اقرب الموارد). عودسوز. (آنندراج ). بخوردان که در آن کندر و مانند آن میسوزانند. ج ، مباخر. (ناظم الاطباء).
مبخرةلغتنامه دهخدامبخرة. [ م َ خ َ رَ ] (ع ص ) سبب گنده دهنی . و منه حدیث عمر رضی اﷲ عنه : ایاکم و نومة الغداوة فانها مبخرة مجفرة مجعرة. (آنندراج ) (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). هر چیز که سبب گنده دهنی شود. (ناظم الاطباء).
مبخرةلغتنامه دهخدامبخرة. [ م َ خ َ رَ ] (ع ص ) سبب گنده دهنی . و منه حدیث عمر رضی اﷲ عنه : ایاکم و نومة الغداوة فانها مبخرة مجفرة مجعرة. (آنندراج ) (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). هر چیز که سبب گنده دهنی شود. (ناظم الاطباء).