لغتنامه دهخدا
مبرة. [ م َ ب َرْ رَ ] (ع مص ) (از «ب رر») فرمان بردن و فرمان پدر و مادر بردن . (ناظم الاطباء). به بهترین وجه فرمانبرداری پدر و مادر کردن و با آنان مرافقت نمودن و دوستی آنان را طلبیدن و از مکاره آنان دوری گزیدن . (از اقرب الموارد). || اعمال نیک نمودن . (ناظم الاطباء) || (اِمص