لغتنامه دهخدا
مبنق . [ م ُ ب َن ْ ن ِ ] (ع ص ) اقامت کننده در جای . (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب ). || جمعکننده . (آنندراج ) || بیاراینده سخن خود را. (منتهی الارب ) (آنندراج ). آراینده ٔ سخن . || مختصرکننده . (ناظم الاطباء). جمعکننده ٔ کلام . (از منتهی الارب ). || بربافنده درو