متغشمرلغتنامه دهخدامتغشمر. [ م ُ ت َ غ َ م ِ ] (ع ص ) خشمناک . یقال رأیته متغشمراً؛ ای غضبان . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء). رجل متغشمر؛مرد خشمناک . (ناظم الاطباء). و رجوع به تغشمر شود.