لغتنامه دهخدا
مثور. [ م ُ ث َوْ وِ ] (ع ص ) برانگیزنده کسی را. (آنندراج ) (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). || بحث کننده از علم قرآن . (آنندراج ) (از منتهی الارب ). آن که بحث می کند از علم قرآن . (ناظم الاطباء). و رجوع به تثویر شود. || کسی که بلند می کند گرد و خاک را. || کسی که برمی انگ