مجرفلغتنامه دهخدامجرف . [ م ِ رَ ] (ع اِ) بیل . مجرفة. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا) (از ذیل اقرب الموارد). و رجوع به مجرفة شود.
مجرفلغتنامه دهخدامجرف . [ م ُ ج َرْ رَ ] (ع ص ) رجل مجرف ؛ آن که همه ٔ مال او را حوادث برده و هلاک کرده باشد. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).
مجرفلغتنامه دهخدامجرف . [ م ُ ج َرْ رِ ] (ع ص ) سیل که زمین راکاود. (آنندراج ) (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). هر چیزی که از بن برکند مانند سیلی که برکند بند را. || کسی که چاه می کند. (ناظم الاطباء).
مجرفدیکشنری عربی به فارسیبيل , بيلچه , خال پيک , خال دل سياه , بيل زدن , با بيل کندن , بابيل برگرداندن
مجارفلغتنامه دهخدامجارف . [ م ُ رِ / رَ ] (ع ص ) مردی که خیر نیندوزد و مالش نیفزاید. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).
مجروفلغتنامه دهخدامجروف . [ م َ ] (ع ص ) بعیر مجروف ؛ آن که بر رانش داغ جرفة باشدیا آنکه تندی زیر نرمه ٔ گوش آن را داغ کرده باشند. (منتهی الارب ). شتری که بر ران وی یا نرمه ٔ زیر گوش آن داغ باشد. (ناظم الاطباء). شتری که داغ جرفة داشته باشد. (از ذیل اقرب الموارد). و رجوع به جرفة شود.
مظروفلغتنامه دهخدامظروف . [ م َ ] (ع ص ، اِ) آنچه که در ظرف جای گیرد. (از محیطالمحیط) (از اقرب الموارد). بار. بارگیر. محتوی ظرف . آنچه در خنور باشد. آنچه در ظرف باشد. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا).
مجرفهلغتنامه دهخدامجرفه . [ م ِ رَ ف َ / ف ِ ] (ع اِ) مجرفة : در مجرفه فرّاش مجلسش رامکنون جبال و بحار باشد. انوری (دیوان چ مدرس رضوی ج 1 ص 131</
مجرفةلغتنامه دهخدامجرفة. [ م ِ رَ ف َ ] (ع اِ) بیل . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از اقرب الموارد). بیل چوبین و پاروب . (ناظم الاطباء). بیلچه . استام . خاک انداز. مقحاة.مسحاة. چمچه . کمچه . (یادداشت به خط مرحوم دهخدا).
مجرفهلغتنامه دهخدامجرفه . [ م ِ رَ ف َ / ف ِ ] (ع اِ) مجرفة : در مجرفه فرّاش مجلسش رامکنون جبال و بحار باشد. انوری (دیوان چ مدرس رضوی ج 1 ص 131</
مجرفةلغتنامه دهخدامجرفة. [ م ِ رَ ف َ ] (ع اِ) بیل . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از اقرب الموارد). بیل چوبین و پاروب . (ناظم الاطباء). بیلچه . استام . خاک انداز. مقحاة.مسحاة. چمچه . کمچه . (یادداشت به خط مرحوم دهخدا).