مجشبلغتنامه دهخدامجشب . [ م ُ ج َش ْ ش ِ ] (ع ص ) رجل مجشب ؛ مرد بدزندگانی . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). آن که معیشتی خشن دارد. (از اقرب الموارد).
مجشبلغتنامه دهخدامجشب . [ م ِ ش َ ] (ع ص ) مرد دلیر سطبر. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). || (اِ) قطعه ٔ چوبی که بر آن پارچه ها را حمل می کنند. (ناظم الاطباء).
مجشوبلغتنامه دهخدامجشوب . [ م َ ] (ع ص ) طعام مجشوب ؛ طعام درشت و خشن . (ناظم الاطباء). و رجوع به مجشاب شود. || نیم کوب شده . (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).
مجشابلغتنامه دهخدامجشاب . [ م ِ ] (ع ص ) طعام مجشاب ؛ طعام خشن و درشت یا بی نان خورش . جَشب . جَشِب . جشنیب . مجشوب . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).