لغتنامه دهخدا
معاجزة. [ م ُ ج َ زَ ] (ع مص )بر کسی پیشی گرفتن در کاری . (تاج المصادر بیهقی ) (المصادر زوزنی ). بر کسی پیشی گرفتن . (ترجمان القرآن ) (از اقرب الموارد). با همدیگر نبرد کردن در سبقت و پیشی . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). || مبادرت کردن . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (