محثللغتنامه دهخدامحثل . [ م ُ ث َ ] (ع ص ) نعت مفعولی از احثال : صبی محثل ؛ کودک بد خورش داده شده . کودک بد پرورانیده شده . (از منتهی الارب ) (از ناظم الاطباء).
محثللغتنامه دهخدامحثل . [ م ُ ث ِ ] (ع ص ) زنی که خورش ندهد کودک را و بد پروراند. (آنندراج ). || کسی که روزگار با وی موافقت نکند.
مهتللغتنامه دهخدامهتل . [ م ُ ت َل ل ] (ع ص ) برق و ابر درخشنده . || دندان آشکارکننده به خنده .(آنندراج ) (از منتهی الارب ). و رجوع به اهتلال شود.
معتللغتنامه دهخدامعتل . [ م ِ ت َ ] (ع ص ) توانا بر سختی کشیدن و سخت کشنده . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). قوی در سخت و درشت کشیدن . (از اقرب الموارد).
معتللغتنامه دهخدامعتل . [ م ُ ت َل ل ] (ع ص ) بیمارشونده . (غیاث ) (آنندراج ) (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). ضعیف و بیمار. (ناظم الاطباء). صاحب علت . علیل . بیمار. دردمند. آسیب دیده . (یادداشت به خط مرحوم دهخدا) : مباد نام تو از دفتر بقا مدروس مباد عمر تو
محتلبلغتنامه دهخدامحتلب . [ م ُ ت َ ل ِ ] (ع ص ) نعت فاعلی از احتلاب . دوشنده . (آنندراج ). شیر دوشنده . (ناظم الاطباء).
محتلجلغتنامه دهخدامحتلج . [ م ُت َ ل ِ ] (ع ص ) نعت فاعلی از احتلاج . گیرنده ٔ حق . محتلز. (منتهی الارب ). گیرنده ٔ حق کسی . (ناظم الاطباء).
محتلزلغتنامه دهخدامحتلز. [ م ُ ت َ ل ِ ] (ع ص ) نعت فاعلی از احتلاز. گیرنده ٔ حق . محتلج . (منتهی الارب ). گیرنده ٔ حق کسی . (از منتهی الارب ) (ناظم الاطباء).
محتلطلغتنامه دهخدامحتلط. [ م ُ ت َ ل ِ ] (ع ص ) نعت فاعلی از احتلاط. سوگند یادکننده . (از منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). || ستیهنده و خشم کننده . (ناظم الاطباء). خشم گیرنده . (از منتهی الارب ). || شتاب کننده . (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب ). شتابنده . || بی آرام . پریشان خاطر. شوریده سخن . (ن
محتلقلغتنامه دهخدامحتلق . [ م ُ ت َ ل ِ ] (ع ص ) نعت فاعلی از احتلاق . موی سر سترنده . سرتراش . (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب ). سترنده ٔ موی سر. (آنندراج ).
محتلبلغتنامه دهخدامحتلب . [ م ُ ت َ ل ِ ] (ع ص ) نعت فاعلی از احتلاب . دوشنده . (آنندراج ). شیر دوشنده . (ناظم الاطباء).
محتلجلغتنامه دهخدامحتلج . [ م ُت َ ل ِ ] (ع ص ) نعت فاعلی از احتلاج . گیرنده ٔ حق . محتلز. (منتهی الارب ). گیرنده ٔ حق کسی . (ناظم الاطباء).
محتلزلغتنامه دهخدامحتلز. [ م ُ ت َ ل ِ ] (ع ص ) نعت فاعلی از احتلاز. گیرنده ٔ حق . محتلج . (منتهی الارب ). گیرنده ٔ حق کسی . (از منتهی الارب ) (ناظم الاطباء).
محتلطلغتنامه دهخدامحتلط. [ م ُ ت َ ل ِ ] (ع ص ) نعت فاعلی از احتلاط. سوگند یادکننده . (از منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). || ستیهنده و خشم کننده . (ناظم الاطباء). خشم گیرنده . (از منتهی الارب ). || شتاب کننده . (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب ). شتابنده . || بی آرام . پریشان خاطر. شوریده سخن . (ن
محتلقلغتنامه دهخدامحتلق . [ م ُ ت َ ل ِ ] (ع ص ) نعت فاعلی از احتلاق . موی سر سترنده . سرتراش . (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب ). سترنده ٔ موی سر. (آنندراج ).