محمودةلغتنامه دهخدامحمودة.[ م َ دَ ] (ع ص ) مؤنث محمود. نعت مفعولی از حمد.- محمودةالخصائل ؛ نیکوسیر : دل داده ام بیاری شوخی کشی نگاری مرضیةالسجایا محمودةالخصائل .حافظ.
محمودهلغتنامه دهخدامحموده . [ م َ دَ ] (ع ص ) محمودة. پسندیده و ستوده : و سقم صفراوی نهار را به سقمونیای تدابیر محموده دفع نماید. (دره ٔ نادره چ سیدجعفر شهیدی ص 89 و 90). آثار محموده ٔ او بر صحایف اعمال
محمودهلغتنامه دهخدامحموده . [ م َ دَ / دِ ] (اِ) سقمونیا. داروئی مسهل . زاخل . عصاره ٔ نباتی پرشیر که شاخهای بسیار از یک بیخ آن می روید و به قدر سه چهار ذرع بر زمین پهن می شود و برگش مثل لبلاب و... گلش سفید است . (از تحفه ٔ حکیم مؤمن ) :</span
محمودهلغتنامه دهخدامحموده . [ م َ دَ / دِ ] (اِ) گیاهی است پایا از تیره ٔ پیچک ها که در حقیقت یکی از گونه های نیلوفر است . دارای ریشه ٔ ستبر گوشت دار و ساقه ٔ بالارونده و پیچنده به ارتفاع بین 2 تا 5</
محمودهلغتنامه دهخدامحموده . [ م َ دِ ] (اِخ ) دهی است از دهستان حسین آباد بخش دیواندره ٔ شهرستان سنندج ، واقع در 32هزارگزی باختر شوسه ٔ سنندج به سقز و یک هزارگزی راه جدید به سنندج با 95 تن سکنه . آب آن از رودخانه و چشمه و راه آ
محمودیهلغتنامه دهخدامحمودیه . [ م َ دی ی َ ] (اِخ )دهی است از دهستان حومه ٔ خاوری شهرستان رفسنجان ، واقع در 16هزارگزی شمال رفسنجان و 18هزارگزی شمال شوسه ٔ رفسنجان به کرمان با 139 تن سکنه . آب آن
حمدةلغتنامه دهخداحمدة. [ ح َ دَ ] (ع ص ) محمودة. (از اقرب الموارد): امراءة حمدة؛ اَی محمودة. (اقرب الموارد).
محمودهلغتنامه دهخدامحموده . [ م َ دَ ] (ع ص ) محمودة. پسندیده و ستوده : و سقم صفراوی نهار را به سقمونیای تدابیر محموده دفع نماید. (دره ٔ نادره چ سیدجعفر شهیدی ص 89 و 90). آثار محموده ٔ او بر صحایف اعمال
ابوخالدلغتنامه دهخداابوخالد. [ اَ ل ِ ] (اِخ ) خراسانی . یکی از معزمین بطریقه ٔ محموده است . (ابن الندیم ).
ابونصرلغتنامه دهخداابونصر. [ اَ ن َ ] (اِخ ) احمدبن هلال البکیل . یکی از محدثین و معزمین به طریقه ٔ محموده است . (ابن الندیم ).
اشقمونیالغتنامه دهخدااشقمونیا. [ اِ ق َ ] (معرب ، اِ) سقمونیا. محمودة. (دزی ج 1 ص 25). رجوع به سقمونیا شود.