محییالدینفرهنگ نامها(تلفظ: mohyiyoddin) (عربی) زنده کننده و حیات بخش دین ؛ (در اعلام) محیی الدین عربی از مشاهیر صوفیه در قرن ششم (هـ.ق).
محیی الدینلغتنامه دهخدامحیی الدین . [ مُح ْ یِدْ دی ] (اِخ ) لقب عبدالقادربن ابی الوفا محمد قرشی است .
محیی الدینلغتنامه دهخدامحیی الدین . [ مُح ْ یِدْ دی ] (اِخ ) محمد غزالی .رجوع به غزالی و غزالی نامه تألیف جلال همایی شود.
ابوبکرلغتنامه دهخداابوبکر. [ اَ بو ب َ ] (اِخ ) ابن عربی محیی الدین محمدبن علی حاتمی طائی . رجوع به ابن عربی محیی الدین ... شود.
ابوبکرلغتنامه دهخداابوبکر. [ اَ بو ب َ ] (اِخ ) کنیت محیی الدین محمدبن علی حاتمی طائی . رجوع به ابن عربی ابوبکر محیی الدین ... شود.
ابوعبدالغتنامه دهخداابوعبدا. [ اَ ع َ دِل ْ لاه ] (اِخ ) محیی الدین بن عربی . صوفی مشهور. رجوع به ابن عربی . و کنیت مشهور محیی الدین ابوبکر است .
ابومحمدلغتنامه دهخداابومحمد. [ اَ م ُ ح َم ْ م َ ] (اِخ ) محیی الدین . حسین بن مسعودبن محمد. رجوع به حسین بن مسعودبن محمد ملقب به محیی الدین شود.