لغتنامه دهخدا
مخدم . [ م ُ دِ ] (ع ص ) خادم دهنده کسی را. (از آنندراج ) (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). آنکه خادم می دهد کسی را. آنکه نوکر و خدمتگار کرایه می دهد. (ناظم الاطباء). || کسی که حکم به خدمت کردن می دهد. (ناظم الاطباء) (از فرهنگ جانسون ). || آنکه از کسی خادم و نوکر می خواهد. (ن