مروزیلغتنامه دهخدامروزی . [ م َرْ وَ ] (اِخ ) لقب احمدبن نصر، از فقهای شافعی . رجوع به احمدبن نصر در ردیف خود شود.
مروزیلغتنامه دهخدامروزی . [ م َرْ وَ ] (اِخ ) لقب جعفربن احمد، مکنی به ابوالعباس از مؤلفان قرن سوم هجری ، رجوع به ابوالعباس مروزی در ردیف خود شود.
مروزیلغتنامه دهخدامروزی . [ م َرْ وَ ] (اِخ ) مکنی به ابوالعباس و مشهور به ابن جبود. از شاعران عصر مأمون عباسی . رجوع به ابوالعباس مروزی در ردیف خود شود.
مروزیلغتنامه دهخدامروزی . [ م َرْ وَ ] (اِخ ) لقب ابراهیم بن احمدبن اسحاق مروزی خالد آبادی ، مکنی به ابواسحاق فقیه قرن چهارم هجری است . رجوع به ابواسحاق (ابراهیم بن ...) شود.
مروزیلغتنامه دهخدامروزی . [ م َرْ وَ ] (اِخ ) لقب ابویحیی که ابن ابی اصیبعه از او نام برده است . رجوع به ابویحیی مروزی شود.
مرازیحلغتنامه دهخدامرازیح . [م َ ] (ع ص ) ابل مرازیح ؛ شتران لاغر. (منتهی الارب ). شتران مانده از لاغری . (ناظم الاطباء). مهزولة ساقطة رزاحی . رزحی . رزح . روازح . (اقرب الموارد). ناقه هائی که ازدرد یا لاغری فروافتند. ج ِ مرزاح . (از متن اللغة).
سمعانیلغتنامه دهخداسمعانی . [ س َ ] (اِخ ) ابوسعید عبدالکریم بن محمدبن منصور تمیمی مرازی . شافعی فقیه و مورخ و حافظ حدیث . وی در 562 هَ . ق . بدنیا آمد و در سال 616 هَ . ق . درگذشت . وی به شهرهای دور سفر و با علماء و محدثان ملا
مرازیحلغتنامه دهخدامرازیح . [م َ ] (ع ص ) ابل مرازیح ؛ شتران لاغر. (منتهی الارب ). شتران مانده از لاغری . (ناظم الاطباء). مهزولة ساقطة رزاحی . رزحی . رزح . روازح . (اقرب الموارد). ناقه هائی که ازدرد یا لاغری فروافتند. ج ِ مرزاح . (از متن اللغة).