مرثیه خوانلغتنامه دهخدامرثیه خوان . [ م َ ی َ / ی ِ خوا / خا ] (نف مرکب ) که در سوک مرده ای اشعار مراثی خواند. که در رثاو تعزیت از دست رفتگان مرثیه خوانی کند : قارون کند اندردو نفس تیغ جهادت یک طایفه
مرتعلغتنامه دهخدامرتع. [ م َ ت َ ] (ع اِ) چراگاه . سبزه زاری که بهائم در آن چرند و چراگاهی که آب و علف آن بسیار باشد. (غیاث اللغات ). چراخور. چراخوار. گیاه خوار. چراستان . مرعی .چمن . (یادداشت مرحوم دهخدا). ج ، مراتع : بوم چالندر است مرتع من مار و رنگم در این ن
مرتعلغتنامه دهخدامرتع. [ م ُ ت ِ ] (ع ص ) غیث مرتع، بارانی که برویاند علف زار و چراگاه را. (از منتهی الارب ). نعت فاعلی است از ارتاع . رجوع به ارتاع شود. || فراخ روزی که هر چه خواهد او را حاصل شود، گویند: فلان مرتع. (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد).
مرتعیلغتنامه دهخدامرتعی . [ م ُ ت َ ] (ع ص ) چرنده . (آنندراج ). چراکننده . (ناظم الاطباء). نعت فاعلی از ارتعاء. رجوع به ارتعاء شود.
مرثیهلغتنامه دهخدامرثیه . [ م َ ی َ ] (از ع ، اِمص ) مرثیة. مرثیت . در عزای مرده گریستن و برشمردن اوصاف او. رجوع به مرثیة شود. || (اِمص ،اِ) عزاداری . سوکواری . مرده ستائی . ذکر محامد و اوصاف مرده و ستایش او. نوحه سرائی در عزای کسی . مدیح مرده . شرح محاسن و ذکر خیر مرده . مرثیت .نیز رجوع به مر
مرثیةلغتنامه دهخدامرثیة. [ م َ ی َ ] (ع مص ) مرده ستودن و رحمت کردن . (تاج المصادر بیهقی ). رثاء. رثی . رثایة. مرثاة. گریستن بر مرده و برشمردن و ذکر محاسن وی . (از متن اللغة) (از اقرب الموارد). رجوع به مرثیه و مرثیت شود. || در عزای مرده شعری سرودن . (از اقرب الموارد). رجوع به مرثیت و مرثیه شود
مرثیه خوانیلغتنامه دهخدامرثیه خوانی . [ م َ ی َ / ی ِ خوا / خا ] (حامص مرکب ) خواندن اشعار و مراثی در عزای مرده .عمل مرثیه خوان . رجوع به مرثیه خوان شود : در مرگ خواص زندگانی بگذشت عمرم همه در مرثیه خ
مرثیت خوانلغتنامه دهخدامرثیت خوان . [ م َ ی َ خوا / خا ] (نف مرکب ) مرثیه خوان . رجوع به مرثیه خوان شود.
رثاگرلغتنامه دهخدارثاگر. [ رِ گ َ ] (ص مرکب ) مرثیه گوی . (یادداشت مرحوم دهخدا). مرثیه خوان . رثاگوی .
شاعرفرهنگ فارسی طیفیمقوله: رسانۀ ارتباط . وسیلۀ انتقال اندیشه ه، سرایندۀ ترانه، ناظم، مرثیه‌سرا[ی]، متشاعر، مدیحه‌سرا[ی]، ترانه‌سرا، مصنف فردوسی، حافظ، سعدی، مولوی، رودکی مرثیه‌خوان، رامشگر، خنیاگر، تصنیف ساز، شاعر درباری صله، عطیه، جایزه، احسان، پاداش نوپرداز، نوگرا
میراث خورلغتنامه دهخدامیراث خور. [ خوَرْ / خُرْ ] (نف مرکب ) میراث خورنده . وارث . (ناظم الاطباء) : قارون کند اندر دو نفس تیغ جهادت یک طائفه میراث خور و مرثیه خوان را. انوری .- امثال </
مرثیهلغتنامه دهخدامرثیه . [ م َ ی َ ] (از ع ، اِمص ) مرثیة. مرثیت . در عزای مرده گریستن و برشمردن اوصاف او. رجوع به مرثیة شود. || (اِمص ،اِ) عزاداری . سوکواری . مرده ستائی . ذکر محامد و اوصاف مرده و ستایش او. نوحه سرائی در عزای کسی . مدیح مرده . شرح محاسن و ذکر خیر مرده . مرثیت .نیز رجوع به مر
مرثیهلغتنامه دهخدامرثیه . [ م َ ی َ ] (از ع ، اِمص ) مرثیة. مرثیت . در عزای مرده گریستن و برشمردن اوصاف او. رجوع به مرثیة شود. || (اِمص ،اِ) عزاداری . سوکواری . مرده ستائی . ذکر محامد و اوصاف مرده و ستایش او. نوحه سرائی در عزای کسی . مدیح مرده . شرح محاسن و ذکر خیر مرده . مرثیت .نیز رجوع به مر
کیومرثیهلغتنامه دهخداکیومرثیه . [ ک َ م َ ثی ی َ ] (اِخ ) فرقه ای ازمجوس ، منسوبند به کیومرث و ایشان دو اصل ثابت کنند،یکی نور و دویم ظلمت ، و نور را یزدان خوانند و ظلمت را اهرمن ، و گویند یزدان قدیم است و اهرمن محدث و سبب حدوث اهرمن آن بود که یزدان اندیشه کرد که اگر اورا در ملک منازعی باشد حال چگ
