لغتنامه دهخدا
زبیدی . [ زَ ] (اِخ ) محمدبن محمدبن ابی القاسم ، مکنی به ابوعبداﷲ و ملقب به مزجاجی . صوفی و اهل زبید یمن است . اشرف اسماعیل ، سپس فرزندش الناصر او را محترم میداشتند و او ندیم و ملازم الناصر بود. مزجاجی در زبید مسجدی نیکو بنا کرد و کتابخانه ای بزرگ بر آن وقف کرد و در آن کتابخا