مستأجرلغتنامه دهخدامستأجر. [ م ُ ت َءْ ج َ ] (ع ص ) نعت مفعولی از مصدر استئجار. رجوع به استئجار و استیجار شود. || به مزد گرفته شده . مزدور.
مستأجرلغتنامه دهخدامستأجر. [ م ُ ت َءْ ج ِ ] (ع ص ) نعت فاعلی از مصدر استیجار. رجوع به استیجار و استئجار شود. || به مزد خواهنده . (منتهی الارب ). اجیرکننده انسان را. به مزد گیرنده . || کرایه کننده ٔ خانه . (اقرب الموارد). آنکه ملکی یا چیزی را به اجاره بگیرد و مال الاجاره پرداخت نماید. آنکه به
مستاجرفرهنگ فارسی عمیدکسی که خانه، دکان، یا چیز دیگر را اجاره کند؛ اجارهکننده؛ اجارهدار؛ اجارهنشین.
مستاجردیکشنری فارسی به انگلیسیholder, incumbent, leaseholder, lessee, lodger, occupant, roomer, tenant
مستأجرةلغتنامه دهخدامستأجرة. [ م ُ ت َءْ ج َ رَ ] (ع ص ) اجاره کرده شده .- عین مستأجره ؛ مورد اجاره .
مستأجرةلغتنامه دهخدامستأجرة. [ م ُ ت َءْ ج ِ رَ ] (ع ص ) مؤنث مستأجر، اجاره کننده . کرایه کننده . رجوع به مستأجِر و استیجار شود.
مستأجریلغتنامه دهخدامستأجری . [ م ُ ت َءْ ج ِ ] (حامص ) مستأجر بودن . اجاره داری . کرایه داری . (ناظم الاطباء). || اجاره . کرایه . (ناظم الاطباء).
مستأجرینلغتنامه دهخدامستأجرین . [ م ُت َءْ ج ِ ] (ع ص ، اِ) ج ِ مستأجر (در حالت نصبی و جری ). اجاره داران . کرایه داران . رجوع به مستأجر شود.
مستأجرةلغتنامه دهخدامستأجرة. [ م ُ ت َءْ ج َ رَ ] (ع ص ) اجاره کرده شده .- عین مستأجره ؛ مورد اجاره .
مستأجرةلغتنامه دهخدامستأجرة. [ م ُ ت َءْ ج ِ رَ ] (ع ص ) مؤنث مستأجر، اجاره کننده . کرایه کننده . رجوع به مستأجِر و استیجار شود.
مستأجریلغتنامه دهخدامستأجری . [ م ُ ت َءْ ج ِ ] (حامص ) مستأجر بودن . اجاره داری . کرایه داری . (ناظم الاطباء). || اجاره . کرایه . (ناظم الاطباء).
مستأجرینلغتنامه دهخدامستأجرین . [ م ُت َءْ ج ِ ] (ع ص ، اِ) ج ِ مستأجر (در حالت نصبی و جری ). اجاره داران . کرایه داران . رجوع به مستأجر شود.
عین المستأجرلغتنامه دهخداعین المستأجر. [ ع َ نُل ْ م ُ ت َءْ ج َ ] (ع اِ مرکب ) مال مورد اجاره را گویند. عین موجره . (فرهنگ علوم نقلی ). رجوع به اجاره شود.