مستعذیلغتنامه دهخدامستعذی . [ م ُ ت َ ذا ] (ع ص ، اِ) نعت مفعولی از استعذاء. مکانی که شخص راموافق آید. (اقرب الموارد). رجوع به استعذاء شود.
مستعدیلغتنامه دهخدامستعدی . [ م ُ ت َ ] (ع ص ) نعت فاعلی از استعداء. یاری خواهنده از کسی . (آنندراج ). مستغیث و مستنصر. (اقرب الموارد). یاری خواه . یاری طلب . رجوع به استعداء شود.
مستهدیلغتنامه دهخدامستهدی . [ م ُ ت َ ] (ع ص ) هدایت و راهنمایی خواهنده . (از اقرب الموارد). راه جوی . هدایت طلب . || خواهنده که چیزی را به او هدیه کنند. (از اقرب الموارد). هدیه خواه . هدیه طلب . رجوع به استهداء شود.