مستوظفلغتنامه دهخدامستوظف . [ م ُ ت َ ظِ ] (ع ص ) فراگیرنده و تمام گرفته همه را. (از اقرب الموارد). و رجوع به استیظاف شود.
مستوجفلغتنامه دهخدامستوجف . [ م ُ ت َ ج ِ ] (ع ص ) کسی که عشق دل او را برده باشد. (از اقرب الموارد). رجوع به استیجاف شود.