مسندگاهلغتنامه دهخدامسندگاه . [ م َ ن َ ] (اِ مرکب ) تکیه گاه . || پناه گاه و جای پناه . (ناظم الاطباء).
مسندةلغتنامه دهخدامسندة. [ م ُ س َ ن ن َ دَ ] (ع ص ) تأنیث مسنّد. تکیه داده شده . (از منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ). تکیه داده بر دیوار. || افراشته . || دیوار افراشته شده .
مسندةلغتنامه دهخدامسندة. [ م ِ ن َ دَ ] (ع اِ) مُسنَدة. بالش پشت . بالش پس پشت . بالش بزرگ . بالش تکیه . (زمخشری ).
مُّسَنَّدَةٌفرهنگ واژگان قرآنتکیه داده شده (اسم مفعول از مصدر تسنيد ، به معناي آن که چيزي را طوري نصب کني که بر چيز ديگري نظير ديوار و مثل آن تکيه داشته باشد . )
سجده گاهلغتنامه دهخداسجده گاه . [ س َ / س ِ دَ / دِ ] (اِ مرکب ) قبله . (ترجمان القرآن ). مسجد. جای سجده . قبله گاه که در آنجا پیشانی بخاک نهند تواضع را : شهی که بارگه اوست سجده گاه ملوک همی برند ب