مصنطللغتنامه دهخدامصنطل . [ م ُ ص َ طِ ] (ع ص ) آنکه در رفتن سر را پست دارد. (منتهی الارب ) (از ناظم الاطباء) (آنندراج ). آنکه سر به زیر افکند و راه رود.
مسنطللغتنامه دهخدامسنطل . [ م ُ س َ طَ ] (ع ص ) سست رو ناتوان که در رفتار به افتادن نزدیک باشد. کسی که سر را به نشیب و فراز کند. پیچ پیچان رونده که حفظ نفس خود نتواند. || بزرگ شکم . || مضطرب خلقت . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد).