لغتنامه دهخدا
حامضی . [ م ِ ] (اِخ ) ابوالقاسم عبداﷲبن محمدبن اسحاق بن یزیدبن نصربن مهران مروزی حامضی ، معروف به حامض . وی مروزی الاصل بود وبه بغداد سکنی گزید و از حسن بن ابی الربیع جرجانی و ابویحیی محمدبن سعید عطار و سعدان بن نصر، و یوسف بن محمدبن صاعد و حلق (؟)بن محمد واسطی کردوس ، و ابو